Plazer handi bat badut hori telesailak ikustea da. Batzuetan konpultsiboki kontsumitzen dudan zerbait da. Izan ere, beste bizitza batean blog honetan ikusten nituen telesalei buruz idazten nuen, eta hor nonbait egongo dira gordeta.
Aspalditik iruditzen zait telesailak direla ikus-entzunezko arlotik eta literatura arlotik istorio interesgarrienak kontatzen dituztela. Formekin, kontakizunekin eta pertsonaiekin jolasteari beldurra kendu ziotela momenturen batean eta gauza oso moloiak egin direla. Zinea gero eta aspergarriagoa egiten zitzaidan garaian, eta liburuak irakurtzea gero eta gehiago kostatzen zitzaidan garaian, telesailek mundu berri oso asko ireki zizkidaten. Eta ordutik ez naiz tren horretatik jaitsi.
Egia da momentu honetan telesailen hiperinflazio bat bizi dugula, kaka gehiago dagoela alegia, baina horrek altxor gehiago egoteak sortzen du ere. Eta pandemiaren eraginez erritmoa jaitsi bada ere, desiatzen nago mundu horietara berriro bidaiatzeko.
